یک شاخه از درخت عناب

بسم اللّه الرحمن الرحیم

چرا وبلاگ؟چون نوشتن رو از همین وبلاگ شروع کردم و کم کم پیشرفت کردم. هیچ وقت نتونستم از نوشتن چشم بپوشونم و نوشتن به صورت موضوعی رو هم فقط از وبلاگ یاد گرفتم.

بعد از وبلاگ کلی شبکه های اجتماعی دیگه رو امتحان کردم. کلی دفتر داشتم و دارم که توشون مینوشتم و مینویسم. اما هیچ وقت هیج جایی برای من وبلاگ نمیشد، جوری که باز هم برمیگشتم به خانه اولم یعنی وبلاگ! جایی که از افکار همه با خبر میشی. کسانی که از تو فکر بزرگتری دارند و بهتر از تو فکر میکنند. چگونه فکر کردن و نوشتن رو یاد میگیری و اینطوریه که من همیشه عاشق وبلاگ بودم!